Zapiski starszej pani

Obfitość darów, dóbr, które otrzymujemy od Boga. Czy potrafimy się nimi cieszyć? Dostrzegać je? Ręce, nogi, oczy, rozum, światło, powietrze, woda. To dla nas za mało, chcemy więcej i niszczymy to co mamy. Wykorzystujemy surowce i energię by wytwarzać coraz to nowe rzeczy, które potem wyrzucamy bo chcemy nowsze. Marnując zawarte w tych rzeczach energię, powietrze, wodę, pracę ludzką....

Jezus nakazuje zebrać resztki, nie wyrzucać ich. Wszystkie dary Boże są pożyteczne. Wszystko otrzymujemy od Niego. My je tylko przetwarzamy. I marnujemy....

Bóg chce nas nakarmić. Nakarmić obficie. Jego dary są po to by nimi się dzielić. Przy sprawiedliwym podziale starczy ich dla wszystkich. Grzechem jest zawłaszczać dla siebie więcej niż się potrzebuje. Potrzebuje, nie chce. To ważna  różnica.

Przepraszam że jestem za wcześnie, ale złapałam wcześniejszy autobus by był spóźniony! - mówi gość. 

- rozumiem, to logiczne - przytakuje gospodarz. 

Oglądam rzeczy do oddania wystawione na" uwaga śmieciarka jedzie. " 

- zobaczcie dziewczynki, jakie zupełnie nowe stare urządzenia elektroniczne ! - mówię 

- no co ty opowiadasz ciociu ? Stare czy nowe? 

- co to znaczy stare? 

- no używane,zniszczone, dawno wyprodukowane - niecierpliwią się. Em lubi jednak zagadki logiczne i odgaduje wreszcie, że coś może być dawno wyprodukowane ale nie zniszczone, tylko nieużywane, więc " jak nowe". No masz rację, może tak być.