Zapiski starszej pani

Przepraszam że jestem za wcześnie, ale złapałam wcześniejszy autobus by był spóźniony! - mówi gość. 

- rozumiem, to logiczne - przytakuje gospodarz. 

Oglądam rzeczy do oddania wystawione na" uwaga śmieciarka jedzie. " 

- zobaczcie dziewczynki, jakie zupełnie nowe stare urządzenia elektroniczne ! - mówię 

- no co ty opowiadasz ciociu ? Stare czy nowe? 

- co to znaczy stare? 

- no używane,zniszczone, dawno wyprodukowane - niecierpliwią się. Em lubi jednak zagadki logiczne i odgaduje wreszcie, że coś może być dawno wyprodukowane ale nie zniszczone, tylko nieużywane, więc " jak nowe". No masz rację, może tak być. 

Plan, żeby się wyspać, nie zrealizowany. W nocy przyjechało Pogotowie do sąsiedniej klatki i stanęło na pulsujących światłach! Kto na to pozwala! Równie dobrze mogliby przyjechać na kogucie! Gdzie tu logika? Nie używają sygnału żeby nie budzić ludzi, a światła budzą tak samo. Cały blok gotów na kilka zawałów i ataków paniki. I po co im te światła w osiedlowej uliczce? Kto na nich tu najedzie? 

Pod śmietnikiem wypatrzyłam stary obraz. Marny i zniszczony,ale z drugiej strony etykieta świadczącą o tym że pochodzi z czasów Breslau. Na szczęście nie dałabym rady go zabrać, tylko rozesłałam wiadomości do wszystkich grup poszukiwaczy smietnikowych skarbów. Przez pół godziny nakręciliśmy się jaki to skarb i kto go zgarnie. Potem ktoś się doczytał, że Bruno Wenzel to wizytówka zakładu ramiarskiego, który oprawiał w Breslau obrazy. Sam obraz może być śmieciem i chyba tak ustalili jego pierwotni właściciele, skoro go eksmitowali. 

Bardzo mało szpaków w tym roku . O tej porze do odlotu zbierały się ich chmary. Teraz garstka. Bo wymarzły wszystkie zawiązki owoców i biedaki nie miały się czym żywic. Widziałam jak próbowały ratować się rdestem a to mało pożywny pokarm.